Kardelenlerden çok söz edildi, benimkiler de var,
Kýþýn ortasýnda, zorluklarýn içinde çiçek açar onlar,
Güzellikleri görünüþlerinde deðildir, ruhlarý da var,
Oradan neþet eden güzellikler bütün kainatý kaplar…
Benim kardelenlerim kýzlarýmdýr, okumayý severler,
Yýllar var ki vazgeçemezler hepsi de mücadele eder,
Baþarlýný açmak istemeyen oldu, onlar baþka bahara,
Kardelenlerim güzellikler getirir, bulunduðu mekana…
Dýþlanmýþlardý, malum zihniyetçe kardelen sayýlmadý,
Bunlar küçük ödüllerdi, bunun için yola çýkmamýþlardý,
Onarlýn deðeri evrenseldi, Hakka yürüyen kardelenlerdi,
Bugün oldu, yalnýz býrakýldýlar, hiçbiri yolundan dönmedi…
Biri de benim koynumda büyüyordu, o has kardelenimdi,
Týp fakültesini kazandý, dersleri de her zamanki gibiydi,
Okuyup memleketin ücra köþelerine saðlýk götürecekti,
Allah’ýn izniyle kimse onun önüne bir engel dikemedi…
Benim ‘Kardelenlerim’ sizlersiniz, gönül bahçemdesiniz,
Kendi öz vatanýnýzda ‘Parya’ muamelesi görmeyeceksiniz,
Böyle geldi böyle de gidecektir þanlý tarihimiz, ebediyete,
Tarih asla yalan söylemez, o þahidimizdir her yerde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.