Son günlerde o çýkmaya baþladý evin önünde karþýma,
Hem zayýf ve hem de memeleri uzamýþ, emiliyor galiba,
Kediler de biliyor zaafýmý, onlar açken tok duramam,
Evimde yiyeck yoksa bakkala giderim, aç býrakamam...
Görünce miyavlamaya baþladý, buna da gerek yoktu,
Bir deri bir kemik olmuþ, tüyleri kemikten çýkýyordu,
Dayanamazdým ona, çantamda süt de vardý zaten,
Hemen eve gidip tasa doldurdum, o bir yere gitmeden...
Sütün içine ekmek de doðradým ama o içmeye baþladý,
Biraz kuvvete gelince ekmeklere de baþlayacaktý,
Onu býrakýp eve geldim ama aklým hep dýþarýdaydý,
Bundan sonra aile benim sorumluluðumda olacaktý...
Aile dedim de aklýma geldi, yavrularý neredeydi acaba?
Belki onlarý da bulurum, hepsini baþlarým korumaya,
Ýçimden geçenleri ortaya koyacak olursam korkarým,
Dünya yetmez bana, yýldýzlara da bakmaya baþlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.