Sen İstanbul’dayken Ben

Sen Ýstanbul’dasýn ben Ankara’da
Özledim çayýmda gülen gamzeni
Yüreðimse lif lif iki arada
Böyle cenderede býrakma beni…

Çayýma ýtýr ol gel yine bir gün
Daðýtsýn hüznümü ak parmaklarýn
Tek tebessümünle bitsin bu sürgün
Coþkusu ellerin tüm ýrmaklarýn.

Bereket daðýndan düþen çýð aþkýn
Bulutlar haz ile bahseder senden
Yüreðim sevdana ömür boyu kýn
Kaybetme bir katre olsun neþenden.

Ankara hasretin kalesi oldu
Ýndi yamaçlara sensiz ilkbahar
Erguvanlar açtý çiðdemler soldu
Ýstanbul mahreçli sinedeki har.

Sen Ýstanbul’dasýn ben Ankara’da
Þimdi gönül hasret kilimi dokur
Dahlin var sinemde tüten yarada
Hâlime turnalar mersiye okur.

Gönül defterinin her sayfasý sýr
Adýný iþledim þiirlerimle
Her baktýðým yönde gözlerin ýþýr
Seni söyler güller sözcükle imle.
Ankara,24.05.2011 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: