gücendiðim tek bir an bile yok
yaþadýklarýmdan bana kalanlara
sarýlmýyor hiç piþmanlýða
yüreðime damgasýný vurmuþ izler
haykýrdým nefret ettiðimi
avaz avaz
içimden geldiðince
ve yine gönlümden geçtiðince
ezberledim bütün kelimeleri
sevgi üzerine
doðrudur
yalan da söyledim kimi zaman
ama çoðu zaman da
doðru düþtü dilimden
gezindiðim her yerde
korkusuzca
istedim
ve yaptým
her þeyde
ruhumda eli olan herkeste
dilediðince gezinen
bendim elbette
ve elbette usanmadan
yana yana da olsa
usulca hafif aralanmýþ perdelere sinmiþ
kapý arkalarýnda minik korkularla gizli
tavan aralarýnda umutsuzca kayýp
bütün düþlerim için
bir kez daha
o sýmsýcak çorbadan tüten lezzet gibi
tavþan kaný çay kývamýnda
kana kana susamýþlýðýmda
boðazýmdan akan su gibi
soluðumu kesen
bir karanfilin keskin kokusunda
raks eden gün gibi
aþk
koynumda
sonsuz kere ve her dem el deðmemiþ
atilla güler