Bu dünya var edildi, çýrýlçýplak bir kaya,
Nasýl oldu zamanla, döndü münbit tarlaya.
Bir tohumla yeþerdi, filiz sürdü nebatlar,
Kanadýyla suladý, yaðmur yüklü bulutlar.
Fidanlar boy atarken, meyvalar olgunlaþtý,
Ýlahi bir emirle, ruh bedene bulaþtý.
Günler geldi çoðaldý insan denen o nesne,
Gönüllerde dolaþtý, binbir çeþit vesvese.
Resüller gönderildi, kulluðuna dön diye.
Emirlere uyarsan;cennet size hediye.
Bu gün geldi unuttu, modern insan vâdini,
Maddeye köle oldu, verdi saadetini.
Tesadüfe sarýldý, çocukça bir iþ yaptý,
Kuyruklu maymunu;dedem diye tanýttý.
Yaðmurlu bir göz oldum, aðlýyorum ardýndan,
Hep dileðim odur ki; ýslah eder Yaratan ...
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.