Usyürek

USYÜREK

Yürek diliyle konuþanlara

Kendini kanatan kimsesizlerin kimsesi yetim çocuk
Bataklýða dönmüþ sapkýn ruh; yüz yüzle yürek yolu
Ýlahi lütfa eren düþüngülü, bahar gülüþlü dergâha geldin
Satýr satýr kendini okudun, demini buldun
Gün ýþýdý, hayat öptü; kapýsýný araladýn yarýnlarýn
Ahirin oldu ýslýðý ay yamaçlý hünkâr..!

Ýçsel boþluða düþmüþ gölgesiyle örtüþmüyor imlasýz benliðin
Bellek kapýn açýk kalmýþ; iç ritmin salkým saçak, akortsuz
Bangýr bangýr cinnetine seyirci, esrikleþen aklýn
Duyumsamaz kendinden baþkasýný, kör duvar
Bencilliðin iliði dar, gün eðrisi yüzünle empati yapsan
Ýnsan hallerinden anlar, uzatýrsýn sunak nazargâhýný
Söküðünü diken derviþ gibi su verirsin içsel tellere
Gülen gözlerle baktýðýn hayat i mge bahçen..!

Ýç güzelliði týrtýklýyor zaman, aðýr çekiyor yoz yürek..! Boþ baþak iklimi
Çýlgýn çenenin bellekçakýmý ses vermiyor, sus pus..! Ýçinin ipi kopmuþ, týs pýs..!
Hayat kenara atmýþ, karanlýða akýyor iç denizi olmayan postinsan
Özüne hoþça baksan, siðim siðim aðlayan gözün yerine koyabilsen kendini
Salkým salkým portakal çiçeði kokusu sarkar düþ gününe..!

Ýnsan kaç kiþi bilir misin can?..

Hayat cini; kaný kendine akar, kaportasý kasýntýlý
Ýç insanýna inemeyenin benliði bir, gövdesi baþka havada
Dolgun yanaklarýný öptürüyor albenili hayat
Kýrdýðý düþlerin sesini duyar kusur kusan yüz
Ne zaman halk yozlaþsa, boðmaca olur Anadolu..!
Yürekten yüreðe akan yoldur insan; postmodern
Zaman da olsa, ehlileþtirmeyi bekleyen tay gibidir usyürek.

Ve kendin olmakla baþlar hayat..!?

Ali Akdemir
07. 07. 07
Kayseri



Sosyal Medyada Paylaşın: