Bir çakalýn ulumasýyla kesiþir, baykuþun çýðlýklarý, Yýrtar, yarar, geçer geceyi. Çalýnýn dibinde Tavþan tutmuþ nefesini, Ve tekin saatleri bekler. Güneþ tepenin ardýndan doðmayý beklerken, Ýlk ýþýklarýný býrakýr, engin derenin ayakuçlarýna. Ve kâinat çýðlýk atar. //ENEL AÞK// Diye…
Ölü topraða can gelirken yavaþ, yavaþ, Ýlahi bir huzur olur toprakta dürtü, Yeryüzünü örter yeþil bir örtü. Ve dile gelir bütün böcü börtü, //ENEL AÞK// Diye…