Karanlýk ve korku dolu bir gece bir geceki ben hiç korkmuyorum yaðmur ciseliyor göz gözü görmüyor içim içime sýðmýyor nefesim daralýyor ya bu yalnýzlýk ta ne gökler de bir yýldýz yok bile bu sokaklar niye ýssýz ya bu binalar niye suratýma tuhaf tuhaf bakýyor bu kentin insanlarý nerede benim bu kente isim ne yanlýzlýgý hiç sevmezdim ama çok ve çok yanlýz ým bu gece oysa ben hiç korkmuyor idim sessizlik karanlýk ve korku dolu bu gece çok ama çok korkuyorum kalabalýðý hiç sevmezdim her nedense hiç sevmediðim o kalabalýðý arýyorum bu gece delirdim mi ne ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mazlum pırsus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.