Þu anda masanýn üstündeki açýk duran defterin üzerinde yazýlmak için bekliyorum.Biri beni eline alýyor.Yazmaya baþlýyor,birden bire içim ýsýnýyor.Gözyaþlarým seller gibi sayfalara akmakta.Her an sonum yaklaþýyor ve boþ bir karanlýða atýlacaðým…Aðlýyordum ve gözyaþlarým sayfaya damla damla akýyordu.Ýçimde koskoca bir masmavi deniz var.Denizim gittikçe azalmakta ve sayfalarý maviye boyamaktaydý.Benimde sonum diðerleri gibi mi olacak? Denizim tükendiðinde atýlacak mýydým boþ bir karanlýða?Birine böyle baðlanýp sonra atýlmak ne kadar zor bir türlü anlamýyorum.Ölüm müydü yoksa ayrýlýk mý bilemiyorum ama biliyorum ki o benim sevdamdý.Sonsuza dek sürecek olan sevdamdý o.O ölümsüzdü çünkü hep içimde yaþayacaktý.Kim bilir hangi boþ karanlýða atýlýp ölümü bekleyeceðim?Belki de bu sevdama ulaþmaktý ve bunlar sevdama son sözümdü:Sayfalarda gözyaþým,gözlerimde mavi denizim.Sevdama aðlýyorum,sevdamsa bana aðlama sevdam.sen hep içimdesin ya,unutulmazsýn… Yazar;ÞAÝR YÜREKLÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair YÜREKLİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.