Þimdi çekip gidiyorsun, Benden çok uzaklara, Ne hallerdeyim bilmiyorsun? Nefesinden, kokundan uzak, Kalabalýklar içinde,hep seni arayacaðým. Sýcak bir bakýþa aldanacaðým kim bilir. Çok mu gördün þefkâti,sevmeyi? Oysa ki seni geceye yazmýþtým, Seni ömrüme katmýþtým. Düþlerimizi canýma katýk yapmýþtým.
Güneþ kýskanmýþtý saçlarýndaki parlaklýðý, Yýldýzlar gözlerinin içindeki ýþýltýyý. Þimdi býrak git,her þeyi! Gözyaþlarým gebe ayrýlýða. Yaþayabiliyorsan yaþa, gideceðin yerde. Ben her sabah bir küçük mutluluk bulurum, Sen bana üzülme!
Ahh! Sevgide cömert olamadýk, Nefrette olduðu kadar. Ýþte ben! Ben! Buna yanýyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.