Yıldızlar içinde kördüğüm.

Ufkuna daldý gözlerim
Deniz mavisi rengine gözlerinin.

Poyrazýn soðukluðunda üþüyorum

Çýrpýnýyor deniz gibi yüreðim.

Güneþ biryandan,
Hayalinle birlikte
Tatlý tatlý ýsýtýrken tenimi,
Yosun kokularýnda hep sen varsýn.

Martýlarýn cýðlýklarýnda,
Aldýðým nefeste,yakan güneþte.
Gün batýmýnda, ufkun kýzýllýðýnda.
Hep sen varsýn.

Güneþle ayýn kucaklaþmasýný
Gördünmü hiç…

Sonra;
Üzerlerine yaðmur yaðmur
Düþen yýldýzlarý.

Sanki…
Düðünü bayramýdýr kavuþmalarýnýn.

Bir bakmýþsýn,
Hasretini gidermiþ gibi
Kayboluverir sonra Güneþ.

Baþbasa kalýverirler ayla yýldýzlar.

Sen güneþimsin sevdiðim
Varlýðýnda yandýðým,
Yokluðunda üþüdüðüm.

Ben geceyim,
Ben Ay’ým sevdiðim.
Yýldýzlar içinde kördüðüm.

Erdinç Sert

Sosyal Medyada Paylaşın: