Koynumda sancýlar doðuyor Sýtmasý var yalnýzlýðýn Ayrýlýðýn keskin bir býçak gibi Düþüyor gözlerimden yol izlerin kayboluyorum Gece tenha soðuk kaldýrým taþlarýnda göz yaþlarým Ve ben sýrýl sýklam koþuyorum kara kayalýklarýn baþýna Gemiler kayboluyorlar bir bir rýhtýmda Denizde alabildiðince sis Suskun düþüyorum dalgalarýn kucaðýna Martý çýðlýklarýnda sesler kovalýyor bedenimi Dalýyorum en dibine sensizliðin acýsýnda Nefesim sulara karýþýyor köpük köpük Gözlerimde kuruluk o ayný yalnýzlýk Biliyorum ki eziyorum günü kara tahtadan siler gibi Siyah simsiyah ve þimdi dönüyor gün elem var açlýk sevdasýnda kehren gecede Ölüm dünk’ü dünkü gelen doðum yeni baþlýyor Ýki heceli bir baþ soluyor caný can damarlarýmý Musübetten gayrý ar yaðýyor geceye Saklý ahkamlarýn çýðýrtýsý yýldýrmýþ yýldýzlarý Düþ olmuþ sevdaya kirli sarýmsak kokusu Arþa ulaþýrken kasvetin namý Çökmüþ yanlýzlýðýmýn üstüne Az kalsýn dönüyor baþým Ýki yüzlü aynalarýn yansýmalarýnda Alýyorum uzanan iki el yüzüme vuran tokat Bitti dediðim baþlangýçlarýn ortasýnda Yaþam yeniden doðuyor geceden gelen selamlama ayla
Feriha Ceylan Sosyal Medyada Paylaşın:
feriha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.