Bir ýrmak akar kalbimin deltasýnda Savurur beni aþkýn açýklarýna Çöl kumlarý rüzgarla oynaþýr Ben aþkýmý ararým Esmerliðinde gök kuþaðýnýn
Kuþ gölgeleri düþer Göðün maviliklerine Kalbimde bir ilkim baþkalaþýr Zaman dirilir Dar geçitlerinde aþkýn Felsefenin baþlangýcý olur aþk Ve geçmiþ dönmüþtür ölümden Gülüþün ruhun felsefesidir artýk
Hýrçýn dalgalar vurur Kýyýlarýna kalbimin Tarih kadar eski bir resmin Karýþýr yaðmur ertesi uzaklara Sýfýrlanmýþ yalnýzlýklar kalýr geriye Acý kahveler içilir Kuþluk rakýsýnýn ertesinde Mutluluk ince bir sýzý Hayatýn aç karelerinde
Aþkýn gerçekliðinde yanýlsýyor hayat Kainat doðrulatýr kendini Aþkýn karmaþasýnda Aþk terk eder teni Ölümden önce Bu yüzden tanýktýr ölüm Çið yaralara Ve ben
Aþkýn sað çýktýðý yerden Akýyorum nehrine Bir güz buðusunda Omzumda melekler Aþk için diktiðim Aðacýn gölgesinde Adýný bilmeden Ben geçiyorum senden Ay doðar ve esmerliðin kalýr geriye
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.