Bu Sevdaya Yazık Oldu...
Ses alýp ses verdim, koþtuðum oydu,
Mahzun tavýrlarý,gülüþü vardý…
Ardýnca baktýðým, coþtuðum oydu,
Yad sevgi tanýmýþ daðlarý kardý
Yayla rüzgarýnca, ona esendim,
O idi müþkülüm, müþkül-pesendim,
Ben ona aklýmca çok þeyi verdim;
O ise ters esen, inat rüzgardý…..
Sesinin tonunda bir ton sezmiþtim;
Bir veda bir hüzün bir son sezmiþtim;
Desise, bir hile, oyun sezmiþtim..
Nihayet, dediði “evet”…. Ýkrardý….
Bu sevdaya yazýk oldu, hayf oldu;
Emekle kuruldu ama mahf oldu;
Bir garip,bir çeþit bir tuhaf oldu;
Nasýl ýþýdýysa öyle karardý…
Ýsterse yüreði yadlarý sevsin,
Yiyip içmediði tadlarý sevsin,
Ýsmi ben olmayan adlarý sevsin,
Zaten bahanesi ince ayardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.