Öğretmen Demek
ÖÐRET- MENÝ
ÖÐRENÝM ÖÐRET -MENÝ
ATATÜRK’Ü SEÇMÝÞÝZ
MÝLLETÝN ÖÐRETMENÝ....
Öðretmen Demek
(1949 Cilavuz Köy Enstitüsü Mezunu)
- EMEKLÝ ÖÐRETMEN RAHMETLÝ AMCAM ÝLBEYÝ SOLMAZ’A
Saçlarý kýrlaþmýþ birini gördüm
Adýný sorunca öðretmen dedi,
Öðretmen ne demek yanýlýp sordum
Bir toplum gemiyse, o dümen dedi…
Dedi ki en küçük dimaðlar benim,
Yedi bölgedeki bucaklar benim,
Nesiller benimdir,hem çaðlar benim
Ýþte mesleðim bu... ya sen, sen dedi…
Dediki öðretmen tanrý mesleði,
Yerlerin irfaný göðün meleði,
Türk öðretmeninden Ata dileði,
Çocuðum öðün,çalýþ ve güven dedi…
****
ÖÐRET- MENE,
ÖÐRENÝM ÖÐRET- MENE
SAYGI MÝNNET DUYULUR
SÝZ GÝBÝ ÖÐRETMENE...
Köy Öðretmeni
(1948 Cilavuz Köy Enstitüsü Mezunu)
Öðretmenim olan rahmetli Babam Mustafa Solmaz’a...
Öðretmen olarak gittiðim köyde,
Hayali hatýra olan seneler,
Her biri bir baþka olaydýr bende,
Andýkça baþýma gülen seneler…
*
49 yýlýnda Köy enstitüsünden,
Mezun olduðumun eylül ayýnda
Hayaller kurarak yola düþtüm ben
Kendim ise yirmi yaþ dolayýnda
Bir yayla köyüydü kýr ortasýnda,
Ayaðýmda lastik, elimde bavul,
Piyade gitmiþtim; zordu aslýnda,
Tahta çatýsýyla belliydi okul…
Köpek sesleriyle kuþkum artmýþtý,
Þu taraftan gelen þahýsa sordum
Evet, bu köydenmiþ benle tanýþtý
Sevindim yalan yok ve korkuyordum…
Muhtar köyde miydi? ya yoksa diye,
Ýçimde endiþe, tiksinti vardý.
Mümkün deðil artýk dönmek geriye,
Karanlýk birazdan köyü basardý…
Nihayet muhtarýn güleç yüzüyle,
O gece tanýþýp, sohbete durdum,
Sabahýn erinde görev hazzýyla,
Eski, taþ yapý okula vardým…
Okulda ilk günüm düþlerle geçti,
Daha sonra gelen günler ümitle…
Bin gayret içinde iþlerle geçti..
Þimdi o anýlar kaldý benimle…
Adý Ýrfan olan en zeki çocuk
Adý Dilek olan kýzla gezerdi
Adý Ülkü olan akýllýydý çok,
Okuyup öðretmen olacam derdi..
Mehmet’in bitmeyen Ýstanbul aþký,
Cumhuriyet sever Kemal kadardý…
Egemen, mutlaka yüce Türk halký,
Her söze baþlarken, böyle baþlardý…
*
Zamana aþk olsun zamanla bende,
Ýçimi özlemle buran seneler…
Þimdi metruk olan o koca köyde,
Beni izlerimle soran seneler…
*****
Diyordu Öðretmenim
-yeðenim Sefa YAZICI`ya-
Okumak, yazmak güzel
Diyordu öðretmenim…
Öðrenmek daha özel,
Diyordu öðretmenim…
Bir harf öðrenmek için,
Yorulsun akýl, zihin
Sorulsun neden niçin?
Diyordu öðretmenim…
Ne boran, ne kýþ bilin
Her þeyi bir iþ bilin,
Geliþi gidiþ bilin,
Diyordu öðretmenim…
Bu ülkenin, bu mülkün,
Ýzinde Atatürk’ün,
Yürüyün bütün bütün,
Diyordu öðretmenim…
Çað olun; çaðdaþ olun,
Sevin arkadaþ olun,
Dört bir yanda baþ olun,
Diyordu öðretmenim…
Ben sevgili ben yarim,
Siz bütün,parçam,yarým
Sizinle bahtiyarým
Diyordu öðretmenim…
Gürsoy Solmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.