BEN İRİ, GRİ BİR EŞEĞİM...

Hoþça kal sevgilim!
Gidiyorum diye üzülme, yapamadým iþte...
Yetmedi bana insan olmak...
Ben sevemem insanlarý, sevemeyeceðim de...

Hoþça kal sevgilim!
Alýþamadým bu yalancý cennete, gidiyorum iþte...
Mutlu olamadým dört mevsimle,
bir çiçeðin kokusunda bulamadým yaþama sevincini.
Ben anarþiyle yaþamalýyým...
Ben sokaklarda varým, tüm kötülüklerle...
Karanlýk zýrhýmla dolaþmalýyým gecelerde...
Dur deme, bekleme, uzak dur benden...
Seni de sevemem...
Býrak beni, gideyim. Etkileme...
Alma elimden yalnýzlýðýmý...

Biliyorum ki, kal dedikçe sen gidemiyorum.
Bir baðýmlýlýk gibisin...
Yolumdaki engeller gibisin...
Gökyüzünde yýldýzlar gibisin...
Beynimin algýlayabildiði her þeysin...
Ýntihar eden bensin...

Tamam, kalýyorum sevgilim, gitmiyorum.
Ben iri, gri bir eþeðim...

Sosyal Medyada Paylaşın: