hiç bi’ þeyim yok
öyle çok zalim oldu ki
dost bilip kattýðým ruhuma
öyle çok saplandý ki býçak sýrtýma
yalan vurulan yýlan sözlerle
hadi durma
sen de git
hepsi gibi
herkes gibi
sanýrým ve eminim
bende hata
ya çok aptal bu yürek
ya da þer yayýyor gürleyerek
kýrgýn olmasam da kimseye
yakýyor bedeni hiçkimsesizlik
ruh üþüdükçe
sarmaz zaman yaralarý
ve sarmadý da hiç
kapandýkça kanatlarýmýz kendimize
…paramparça
ve gizleniyor günahlarýmýz
dualarýmýza sýðdýramadýðýmýz piþmanlýklara
ah! oysa ki
her þey yürekte
yeter ki
ertelemesek ve yansa ýþýk
insafsýz karanlýklarda aðýt yakan
masum temaslara
hadi sevgili
gitme de al gözlerimden
bu sonsuz uykuyu
dinle
içimde hiç dinmeyen bir prelüd
asla durulmayan bir raks
…aþk
atilla güler