Açtýðým fallarýn dileði yok uzun zamandýr Öylesine açýyorum iþte Oburluðuna yemek yer gibi.. Her akþam oturuyorum sofraya, Sensiz çok zor lokma yutmak Tabaðýma bi sýkýmlýk kýrmýzý iliþtiriyorum; iþtahýmý açsýn diye Es geçmiyorum hiç akþam yemeklerini Bi tabak da senin için koyuyorum masaya Uzun uzun bakýyorum sandalyedeki boþluðuna Çocuk gülüþün ay ýþýgýnda Bütün renkler dökülmüþ boþluðuna Ama ençok sarý var; özlemini baðýran, Bi çocuðun þeker isteyen çýðlýðýnda.. Bi de yeþillik salatasý yaptým, yeþil soslu; Umuduma güven versin diye. Çünkü; Bazen korkuyorum, sana dokunamayacaðým diye Korkularýmý da maviyle siliyorum. Attým kahverengileri, Mor’u görmezden geliyorum; Geldiðinde beni bul diye. Sarý tüm elbiselerim; kalabalýk karanlýklarda ilk gördüðün olayým diye.
Geleceksin bi gün biliyorum Elinde beyaz bi lilyum’la Ve gökkuþaðýna boyayacaðýz gökyüzünü.. Þeker alacaðýz bi çocuða. Ve akþamlarý bereber oturacaðýz sofraya..
Seni bekliyorum... Salyangozlar yolladým sana Ýzimi býrakan ...
// umudunu yitirmeyen yarým aþýklara //
2o.o5.2o11 gümüþ Sosyal Medyada Paylaşın:
dali'nya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.