Sessiz Bir Balkonda

Sessiz Bir Balkonda

hani yapraklardan göremezdik önümüzü
yükseklerden ýþýrdý hayat o güney þehrinde
dað daða yol yola benzemezdi biz adama
öpüþmeye sýkýþýrdýk kederimize bile aldýrmazdýk
boynumuzu bükmezdi hiç bir þeye aldýrmamak
özlemeye daha o zamandan hazýrlardýk birbirimizi...

öykündüðümüz
yýllar öncesinin akþam üzerine yüz tutmuþ
sarý sýcak bir kentin kendi kabuðuna çekilmiþliðiydi
sobamýzdan baþka dost bilmezdik kýþ uzun deðildi
suç sanýlmazdý akþam bulutlarýna bakan kendini unutmuþ
þarkýsýz kalmama tutkumuz kýrmýzýsý mutlaka bol...


kendimi aklayamam dýþýndaydým
sessiz bir balkonda dünyayý düþünmenin
içine atýldýðým sokaklarý yaraladým
hýrpaladým camlara dolaþan ölümsüzlüðe bakmalarý
zamaný harcayan kurþun bendim koþuþlarýmda
balistik raporumda
öyküleþmeyiþimizin çok öncelerde kalmýþlýðý
sýðlýk bu
tellere konan kumrularýn sorgusuz katliamý
kýrmadan incitmeden
gömmemeliyim kendimi kendime...

masumdu
yol kenarlarýnda yarýnlarý düþleyen
oyunun hep dýþýnda kalmýþlýklar
ayva tüyleriyle çipil bakýþlý bir deniz kýzýnýn
özlemleriyle büyüttüðü bu sýra dýþýlýk
sadece ölümü sýradanlaþtýran bir aþk deðil bu aslýnda...

ölümün kendi sýradanlýktý ne istediðini bilmeyen
ne dediðini bilmeyen bir basitlik örneði
ta ki aþkla anlam kazanana kadar bütün bitiþler
güneþin batýþýna bakmamanýn olmazlarý kadar
geleceðim sana…




Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: