Burhan'ıma ithafen

Bir gece yarýsýydý yýkýldý hayallerim,
Gökte yýldýzlar gibi, kayboldu hepsi birden,
Beklenmedik bir anda duydum acý haberi,
O doðduðum, o güzel, o yemyeþil þehirden.

Çözüldü ayak baðým, gençliðim el salladý.
Ne bedende, ne bende zerre takat kalmadý,
Bin dokuz yüz doksan yedi, gün yirmi dört Aralýk,
Gün karanlýk, ben karanlýk, kapkaranlýk.

Dermansýz dert misali sardý beni yokluðun,
Aðladýkça gözümden döküldü çocukluðum,
Senden sonra olmadý benzeri dostluðunun,
Ahirette kavuþmak þimdiki tek umudum.

Gülümsemen aklýmdan çýkmýyor bugün gibi,
Seni hep o halinle hatýrlýyorum her an,
Bilirsin seni ne çok, hem ne çok sevdiðimi,
Sevgin durur kalbimde, rahmet dilimde duam.

Kardeþim, arkadaþým, sýrdaþým caným Burhan,
Seninle dost olmayý bahþeden Rabbe kurban,
Vadem dolup Azrail kapýma geldiði an,
Hoþgeldin derim ey dost, hoþgeldin derim inan.

Allah’ýn ( c.c) rahmeti, Efendimiz’ in ( s.a.v ) þefaati üzerine olsun Aziz Kardeþim.
Ruhuna Fatiha....

                             Muhsin Yanýk
Sosyal Medyada Paylaşın: