YAR(AY)A

Beyazlarla süzülürken bahçede
Bir umut damladý kadehteki mezeme
Nerdesin, kiminlesin, ne haldesin bilmem de
Her sabah üþüyen güvercinsin gönül penceremde

Yanaþtýkça kalbimdeki limana
Gözlerindeki naðmeler yüreðime akýyor
Bir yürek ki ölümden önceki son nefes
Bir yürek ki oruçla iftar arasýnda

Seni anlatmayan söz hangi derde deva
Sen anlatmadýktan sonra hangi naðme olur þifa
Hayatýmda en deðerli tek gerçek
Seni sevdiðimden beri hayat benden yana

Bana baktýkça ve ismimi andýkça taa derinden
Bir ýnkýlap þarkýsý bestelenir yürekte
Susunca ve yüzüme baktýðýn zaman usulca
Bir tufan olurum bakýþlarýndak gölgede

Ruhum yanýyorken dudaklarýn ateþinde
Tebessümün denizi merhameti sunuyor
Bir yanýn gel diyor git diyor bir yanýn
Sonra bu gelmeler de gitmelere dönüyor…


Dizelerde fer kalmadý yürekte de har
Anlatmakla biter mi ki sevgili…
Þairin dizeleri sararken seni
Bedenime kondur ölüm buseni

BEDÝR ARUTAY


Sosyal Medyada Paylaşın: