KUŞLARLA GELEN
Kuþlarýn gagasýnda mutluluðun ezgisi,
Taþýr bulutlardan öte.
Yýkanýr bütün sevgiler okyanus sularýnda,
Bir mavi umuttur denizde onlar.
Gönül bir tuzak olmak ister,
Ýster ki o kuþlar.bize gelsin.
Gagasýndaki o yýkanmýþ sevgiden,
O bulut ötesinden býraksýn biraz,
O utanmýþ sevgiden.
Daha zaman çocuksu oyunundan býkmamýþ,
Ne Tur daðýndaki Musa’nýn asasýndan,
Ne çarmýhta inleyen havarinin acýsý,
Ve ne de Ulu Peygamberden haber gelir.
Kuþlar ebabildir bugün,
Gagasýnda taþýdýklarý umut deðil,
Taþtýr sanki.
Bana getirilen zincir,
Taktý boynuma umutlarýný.
Kuþlar uçtu tepemden birer birer,
Saplayýp yüreðime gagalarýný…
Yarýnlar, ah o talihsiz yarýnlar,
Getirecek mi bana kaybettiðim kuþlarý?
Çocuklar bendeki acýlarý,
Almýþlar sýrtlarýna,
Çocuklarýma taþýr.
Acýlar bir yüzsüz peridir,
Yarýnlara daha çabuk ulaþýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.