Yýllarca sürmüþ bir savaþtan çýkmýþ gibi yüreðim Aldýðý darbelerden aðýr yaralý,bitab. Ne kazanan taraftayým,ne de kaybeden. Bu belirsizlik asýl beni öldüren.
Yaralarýmý saracak dost bir el bekliyorum. Kalbim atýyorsa ,hala umut var demek ki. Kalkmalýyým düþtüðüm yerden Yine yol almalýyým topuklarýma batan dikenlere inat.
Þöyle bir döndüm baktým geriye Ýçimde ki buruklukla Ne fýrtýnalardan geçip gelmiþim buralara. Kah koþarak,kah yuvarlanarak ama hep yalýnayak. Her girdiðim yoldan geri dönmek zorunda kalmýþtým aðlayarak.
Koþmalýyým yeni umutlara artýk, bir yerden baþlamalýyým. Gelmeli sonu gözyaþlarýmýn,kýrýklýklarýn. Silkelemeliyim üzerime bulaþan tüm ýzdýraplarý, Silmeliyim içimi acýtan ne varsa.
Güneþimi battýðý yerden çýkarýp asmalýyým tekrar Bulmalýyým fýrtýnalarýn benden sürükleyip götürdüðü seviçlerimi Açmalýyým gözümü yeni sabahlara. Ve her zamankinden daha güçlü durmalýyým ayakta.
Gülay Hançer Sosyal Medyada Paylaşın:
gulayhancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.