İstanbul
Sabah kalktým baktým beton yýðýný,
Kafam esti hep dolaþtým daðýný,
Þavký vurur gözlerimin aðýný,
Deniz mavi güzel gündür Ýstanbul.
Ne güzeldir yeditepe diyarý,
Bazen tadý kaçar düzen ayarý,
Acýmazsýz çoktur cana kýyarý,
Zaman olur o gün kandýr Ýstanbul.
Çoklarýna rahat nefes aldýrýr,
Milyonlarý bunca yükü kaldýrýr,
Anlamadým beni neden yýldýrýr,
Benimde acýmý dindir Ýstanbul.
Bir deðildir iki boðaz köprüsü,
Deniz mavi sandal gemiler süsü,
Arasan bulunmaz böyle bir hisi,
Yeri gelir cana candýr Ýstanbul.
Eminönü karaköyle ortaköy,
Olmaz dedirtecek kadar böyle þey,
Tuzla edirneden orta kadýköy,
Týklým týklým dolu handýr Ýstanbul.
Doðalgazdýr tütmez baca sobasý,
Çoktur iyi çoktur katý kabasý,
Milyonlarýn ekmek veren babasý,
Nedeyimki cana candýr Ýstanbul.
Veysel der ki;neye boþa övünem,
Banada ekmek aþ oldu bir dönem,
Böyle bir þehrimiz vardýr sevinem,
Tene tendir cana candýr Ýstanbul.
Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.