‘’gemiyi bekleyen kuþlarým’’ huzursuz zaman nazlanýr yol aðzýnda beni bekler rüzgârlar
terazinin bir kefesinde korkularým bir diðerinde sýrýlsýklam düþlerim zincire vurulmuþ çýkmaz sokaklarda ‘’ herkes kendi çarmýhýný taþýmak zorunda’’ der gölgemde Kafka