Bir Destandır Çanakkale
Gül189
Bir Destandır Çanakkale
BÝR DESTANDIR ÇANAKKALE
Ey Çanakkale’nin þanlý þehitleri
Kan mý aðlýyordu Çanakkale’nin gözleri?
Her þeye raðmen yýlmadý Türk neferi
Zafere koþtuðunu bilmeliydi.
Dillerinde “Allah Allah” nidalarý
Yüreklerinde vataný, dini, bayraðý,
Adýmlarý korkusuzca hep ilerde olmalý
Bir yücelikti her adýmý
Tek yürek oldular; vatan içindi
Tek bilek oldular; huzur içindi.
Kaldýrýrken Seyit Onbaþý topun mermisini
Gerekirse bu vatan için ölmeliydi.
Savaþta bir þarapnel parçasý
Mustafa Kemal’in göðsüne saplandý
Yarbay Servet Bey gördü bu olayý
Mustafa Kemal emretti ona susmasýný
Mustafa Kemal yýlmadý, daha da hýrslandý
Birliðiyle beraber akþama kadar savaþtý
Yalnýz, bir þarapnel parçasýydý
Mustafa Kemal’in ordusundan sakladýðý
Ýngilizler korkudan geri çekildi
Geride kalan binlerce ölü askerleriydi.
Þu gerçeði çok geç öðrendi:
Çanakkale’yi geçemeyeceðini bilmeliydi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.