koyu lacivert bir karanlýk ve uçurtmadan yalnýzlýk benim bu onbaþým uzayýp yýldýzlý göklerden yýldýzlý sabahlardan ve yýldýzlardan her yerden seni bakýyor beyaz uykusu gibi dünyanýn bilerek üþüyorsan mesela bir adadan hemde denizin ta kendisine geçer caným teninin kokusu bütün renklere biliyorum çünkü beni sevmiþliðin var lacivert düþlerinde
senin bana bu geliþin buz aydýnlýk yýldýzlý gece geçer caným lacivertten kýrýklýðý yüreðimin ve býrakýlmýþlýðým boyunca hüznüm iyi gelsin diye deðil bana ama iyi gitsin diye sana içime çekip tutarým bu dünyanýn havasýný
benim bu oluþum biraz yüzünden birazda bu yýldýzlý geceden geçiþinden öyle tuhaf bir yaþanmýþlýðý var ki zamanýn sanki sana düþmüþüm hep bütün düþlerimden
sana bana olan bu þey elbet bir gün geçer caným içinden jazz da geçen bir lacivert þehirden
Sosyal Medyada Paylaşın:
icarus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.