Her Baharın Bir Sonbaharı Var

Güneþ çýnar ve gölge,
Mutlu herkes dibinde.
Tekneler denizde,
Martýlar uçuþuyor
Sevinç çýðlýklarýyla.

Aþýklar yürüyorlar,
Sahiller boyu elele.
Aðustos sýcaðýnda
Köpüren aðýzlar,
Buz gibi sularý
Kana kana yudumluyorlar.
Gün batýmýnda
O Tatlý meltemlerin serinliðinde,
Yosun kokularýyla
Sevdalarýný yoðuruyorlar .

Çýnarýn gölgesinden,
Sahilin serÝnliðine adýmlýyorlar
Yüreklerindeki yangýnlarý.

Þimdi ise,
Mevsim sonbahar.
Terk edilmiþ artýk o tekneler,
GölgesÝnde oturduklarý çinarýn dibinde,
Hazan mevsiminde.
Denizle kucaklaþmayý beklemekteler.

Çýnarýn, dökülen yapraklarý örtüyor
Üzerlerini yavaþ yavas.

KÝmbÝlÝr…
Hangi baharda,
Hangi yürekleri serinletecek.

Kimbilir…
Daha hangi seven yüreklerin
Üzerini kurumuþ dal,
Dökülen yapraklarýyla örtecek.

Belkide yeniden,
Umarsýzca yeþerecek her bahar.
Ama unutmaki gülüm…
Her baharýn
Birde son baharý var.

Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın: