Ne garip bir duygu belkide, aile olamayacaðým diye düþünüyorum, belki de evlenemeyecegim baba olamayacaðým belki de, belki de sevgilim olmayacak hiç, sevdigim kadýným olmayacak yalnýzlýðýmdan baþka, belki de karanlýðýn kör kuyusu baþýnda oturup umut avlamak için çýrpýnýp duracaðým. Ne garip bir duyðu þu içimde ki, bir ömür belki de kölesi olacaðým yalnýzlýðýmýn.. Ne garip bir duyðu þu yalnýzlýk, ne garip umutsuzluk.. Ne garip çýrpýnýrken anlaþýlamamýþ olmak.....
31/10/1990/Draðos/Kartal/ÝST...((((Metin GÜRSOY))))
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.