UMUT....
Binlerce melek inmiþdi gökyüzünden
Gözler bir tanýdýk arýyordu tutarsýz bakýþlarla.
Tepenin en ucundaki evde,
Ellerini alnýna siper yapmýþ adam,
Güneþin batýþýný izliyordu,gözlerini kýrpmadan.
Kale burçlarýndan beyaz bayrak sallanýyordu.
Yenilginin,kaybetmenin buruk iç çeker haliyle.
Binlerce melek kanatlarýný son kez çýrpýyordu.
Kýrmýzý yataðýn üzerinde,saçlarý uzamýþ kadýn,
Baþý önünde kimseye bakmadan aðlýyordu.
Sessizlik hakimdi ,hava bir o kadar kýzýl,
Tohum ekiyor onca kargaþanýn arasýnda çocuk.
Güneþin batýþýna dur diye haykýrarak,
Bir umut yeþeriyordu, tüm insanlýðýn yüreðine.
Ve binlerce melek hýzla kanat çýrparak güneþe ,
Haber vermeye uçuyordu.UMUT yeþerdi dercesine....S.A..2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.