..KÖY MACERASI....
Sesler karýþýyordu tan’ýn en erkeninde
Gelmiþti misafirler köydeki meskenimde
Her bir kafadan bir ses yazma takmýþ kadýnlar
Önce hal hatýr sonra sevgiyle günaydýnlar
Annem maya kalmamýþ köylülerle gidiver
Daha akþam olmadan maya’yý getiriver
Güneþ açmýþtý her yer sýcak ýþýldýyordu
Çorak yokuþ aþaðý kadýnlar gidiyordu
Tutmuþtum kardeþimin sýký sýký elini
Üflüyordu haziran sýmsýcacýk yelini
Birden orman belirdi aðaçlar kenetlenmiþ
Yetiþmiþ dallarýnda envai çeþit yemiþ
Sincaplar zýplýyordu aðacýn dallarýnda
Baharlar gizlenmiþti çiçeklerin alýnda
Bülbüller þakýyordu cennetin türküsünü
Kuþlar anlatýyordu bitmeyen öyküsünü
Aþaðý sarkan dallar yeþil yeþilin dengi
Bu kadarmý yakýþýr topraða kahverengi
Tabiat sunumdaydý öyle el pençe divan
Saklamýþtý aðaca arýlar bir kaç kovan
Öndeki birkaç kadýn þarký mýrýldýyordu
Gökte neþeli güneþ baþka parýldýyordu
Köye olan seyahat bir kaç saat sürmüþtü
Taþ ve topraktan evler nihayet görünmüþtü
Köylüler yarýþtaydý misafire ikramda
Bu kadar çeþit yemek görmemiþtim bayramda
Yerlere yayýlmýþtý çifter çifter döþekler
Evlerin ahýrýnda anýrýrdý eþekler
Tavuklar gýdaklýyor horozlar ötüyordu
Patýr patýr yürüyen civcivlerden bir ordu
Herþey bir yana amma bir garipti çocuklar
Ellerinde ahþaptan topraktan oyuncaklar
Kendisi sunar gibi yörenin libasýný
Tek onlarda bulursun dostluðun en hasýný
Hurra diyerek birden koþuþtuk bahçelere
Aðaçlarýn dalýný boþ görmedim bir kere
Ýstila etmiþlerdi kapkara renkli dutlar
Dallarý kýrýyordu çocuk yüzlü haydutlar
Aldanmýþ uyuyordum oyunun neþesine
Güneþ battý kapýldým korku endiþesine
Koþarak kardeþimin gidip tuttum kolundan
Dünya renk deðiþtirdi kara zifiri zindan
Adýmlarým hýzlandý kalbim güm güm atýyor
Güneþ tüm haþmetiyle son bir hýzla batýyor
Durup bir soluklandým derenin kenarýnda
Bir köþeye sinmiþti birkaç inekle manda
Zifiriydi karanlýk göz gözü görmüyordu
Titriyordu dizlerim düzü ters örüyordu
Dik yokuþu inmiþtim çýkmam gerek yukarý
Ne diye köye geldim beni þapþal soytarý
Kardeþim aðlýyordu iç çekiþini duydum
O köyden ayrýlmakla kurnaz þeytana uydum
Boynumdan çýkarmýþtým yavaþça tesbihimi
Kulak ardý etmiþtim annemin tembihini
Hýzla yokuþ yukarý koþtururken son hýzla
Okuyor okuyordum ayetleri çok fazla
Beynimde fýrtýnaydý gözlerimde saðanak
Birtek ay parlýyordu semada revnak revnak
Kulaklarým es geçti uðuldayan sesleri
Melekler fýsýldadý haydi haydi ileri
Korkudan heyecandan terlemiþti ellerim
Kardeþime seslice demiþtim ALLAH kerim
Babamýn yaktýðý o gür ateþi görmüþtüm
Kalbime sevincimin kaymaðýný sürmüþtüm
Büyük þaþkýnlýktaydý o gün babamla annem
Artýk cennetimdeydim yok olmuþtu cehennem
Köylüler belirmiþti meþale ellerinde
Sanki boðulmuþlardý gözyaþý sellerinde
Büyük bir ders vermiþti akýlsýzca kaçamak
Tüm ailem yanýmda ne güzeldir yaþamak...
þehristan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.