Dün gibi hatýrlarým kýrkyýl önceki an’ý,
Oyun yerindi senin bordakapý’nýn yaný.
Altmýþiki yýlýnda sen dünyaya gelmiþtin,
Mutlu,mesûd yuvada neþelenip gülmüþtün.
Ta o günden baþlayýp çekemediler seni,
Boþa bühtân edip de ayýrdýlar anneni.
Býrakýp gitti seni gözyaþlarý içinde,
Yerini tutan olmaz arasan hindi-çinde.
Sanki bir yük gibiydin sana bakan olmadý,
Mutlu mesûd yuvanýn hiç huzuru kalmadý.
Aðustosta bir gece acý haber duyuldu,
Ölümün sessizliði dalga dalga yayýldý.
Merhem bulunmaz gayrý baþýnýn yarasýna,
Babanýn ölüsünü sattý kan parasýna.
Avlunun ortasýna kara kazn kuruldu,
Kadersizlik damgasý ak alnýna vuruldu.
Anne,baba kalmamýþ kalmýþsýn el eline,
Mihrican deðip geçmiþ tomurcukta gülüne.
Daðýlýrken ocaðýn gurbet düþmüþ bahtýna,
Ýlk gözaðrýn deðil de eller çýkmýþ tahtýna.
Sahipsizin sahibi çok olurmuþ dediler,
Sahiplenmek uðruna ömrünü bitirdiler.
Yine fadikgýz gelmiþ kuyudan su çekiyor,
Gözlerden gönüllere sevdâlarý ekiyor.
Keþke ekmez olaydý zakkum oldu çiçekler,
Keh-keþânda gördüðü yýldýzý boþa bekler.
Alýn yazýn böyleymiþ ne desen de boþuna,
Aðlama artýk yeter kýyamam göz yaþýna.
................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.