Bu soðuðu yedikçe oldu Ellerimi pervazlara gömüp Nefesimi tutmalar. Mezemde gecem, bilemezsin.
Anlamýyorsun. Ne sevgin mesele, Ne sen. Susturuyorsun. Attýkça atýlýyor içime Hala bilmiyorsun.
Neyin var diyeni Sorduðuna piþman edesi bir doluluk, Bu elimde tuttuðum suskunluk. Çehrem gibi deðil içdeki cepheler, Hala yorgunluk.
Günler mi kaldý eskitmediðim þuncacýk vaktimde, Geceler mi kaldý. Aydýnlýklarý söndürmediðim mi kaldý ýþýk gösterilerinde Yoksa sevincim mi kursaðým da kaldý.
Ne kaldý ? Söyleyeyim mi ? Elimdekiler sadece gece yarýsý günaydýn demeler. Ýnsanlar afallar. Saçmalýyor der Derde derleme derler. Ki sade tek bir kiþiden kaynaklanýyorken. Sustum.
Daha neler görecek bu kül tablosu anne ? Yada görebilecek miyim dersin (u)mutluluðu ?
Kara geceden, karanlýktan baþka dostum yok anlarým da Þu ellerimi birinin tuttuðu hissine anlam vermek çok zor...
Geceye günaydýnlar olsun.
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Gülsu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.