Sen Kalemin çýðlýklarýnda doðan kadýn. Kaðýt üzerinde yüceyken Gazete sayfasýnda öleceksin. Ýhtimalsizlik gibi düþünme Bir serseri kurþunuyla düþersin yere..
Mektep kapýsýnda oðlun,kýzýn bekler, Damarlarýndan fýþkýran kan Toprakla kucaklaþtýðý vakit geçecekler, Küçük yürekleriyle anne türküsü söyleyecekler...
O türküler ilahi seslerine eþlik edecek, Birde gül dikilecek topraðýn yüreðine, Sen vazgeçmiþ olacaksýn yaþamaktan Sen yaþarken vazgeçilmiþ olan..
Ve büyüdü çocuklarýn Kafalarýnda taþýyorlar seni, Akýllarýna düþüyorsun, Karanfil uzatýyorlar ellerine, Sen kýrmýzýya düþmansýn Bedenin kansýz,kuru kemik, Adýn konmuþ sýska gelin, Ama evlatlarýn Daha dün gibi Düþmandýr babaya, Baba karýþmýþ insanlara, Ýnsanlar katil elini Tanýyamaz ya..
Sen Ölü babaannesin þimdi Adaþýn olmuþ torunun ayþe Siyah gözleri,uzun kirpikleri Zannedersin ananýn kýzý ayþe, Serpilip gelinlik çaða gelmiþ, Duvaksýz göndermiþ babasý, Sitemin oðlunamýdýr,torunamý? Kaný kaynýyor el adamýnýn Çekip vuruyor ayþeyi alnýndan Toprak’da senin kokun Toprak’da ayþenin kaný, Ama ölmüþ yine bir kadýn Kocasý sevimsiz katilin Katili tecritden kaçan beyin..
Sen ölmeden öncede Öldürüldü orada bir kadýn Nedir bu namus dediðin? Namusumu eli kanlý beyin? Ýþte öldürüldü orada! Öldürüldü torun ayþe Öldürüldü ayþenin torunu Öldürdü ayþenin kocasý Öldürdü namusun soysuz çocuðu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.