SEN ÇOCUKSUN
Sen cocuksun kýrlarda bir kanatsýz Yusufçuk,
Ve sen sabisin ýþýksýn, henüz köpek diþlerin yok
Sen çocuksun baðýrsan, üveyikler uçar gider
Çekip adam öldürsen "Çocukluk etmiþ" derler...
Sen çocuksun mehtaplý gecelerden de korkarsýn
Uzun otlara aðaç,tepelere dað dersin
Bir böcek ýsýrsa aðlar,hemen Annene gidersin
Bu minnacýk suçluyu tak þikayet edersin...
Sen çocuksun,Afrika’da yalýnayak,baþý kabak;
Sinek bulutu içinde,kollarý çöp,karný þiþ
Elindeki kaseyle ’yardým kamyonuna’ koþar,
Zavallý Annen bakar daðýtýlanlar bitmiþ...
Sen çocuksun Filistin’de elinde taþ sapaný
Gözü dönmüþ siyonist yakalar baþýný ezer
Yahut Bosna’da Irak’ta gözü dönmüþ caniler
Annenin kucaðýnda seni kurþuna dizer...
Sen çocuksun bir füzenin gölgesinde de oynarsýn
Koþar koþar bir ’Amca’nýn eteðinden çekersin
Bir düþman askerinden ciklet,þeker istersin
Oysa bilsen o halinle sen kendin ne þekersin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.