salkýmlarýn ayrýlýða uzandýðý bir mevsimdi yokuþ bir sokaðýn en sýð yerindeydik yeni tomurcuklanýrken sevdalar, biz hesabýný kesmiþtik yarýnlarýn...
mor salkýmlar ayrý kokuyordu o gün güneþ yakýyordu içimizdeki umutlarý... her ayrýlýk sonbaharda yaþanmazmýþ ilkinde yaþadýk biz sonlarý. ellerimizde bir avuç gözyaþý ile veda çiçeklerini suladýk çaresiz
gitmeler hiç bu kadar acý olmamýþtý sokaðýn en yokuþunda bir yolcu sokaðýn en sýð yerinde bir acý ile kalakalmýþtýk bi baþýmýza
þimdi yine salkýmlarýn mevsimi ayrýlýklar büyüdü yokuþlar dönülmez bir yol þimdi...
AYÞE IÞIK UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.