sen bir süveydasýn bakma bana öyle Havva’nýn gözüyle Adem deðilim ben... yýkýlýrým,darmadaðýn olurum ülkende iliklerim kopar,daðýlýr hücrelerim birbirinden toplanmaz can bedenimde cehenneminde tutuþurken ruhum baþka cehennem bulunmaz derdime
sen bir süveydasýn gelme öyle her gece dualarýma sabýr dediðin bir küçük serçe avuçlarýmda alýþtýrma beni yokluðuna bir matem üþür gözlerimde Yakup deðilim ben... bir Yusuf hicret eder gibi yüreðime gelme öyle her gece düþlerime
sen bir süveydasýn içimde yorgun bir ömür oturur fýrtýnalar vurmuþ kýyýlarýma bakma inciterek çekil...suretinden baþka yüzler de göreyim boðma beni bir katrende nefesim yetmez,suyun yakar beni Nuh deðilim ben... sýðýnamam öyle baþka melcelere
sen bir süveydasýn yaklaþma benim meczup haneme yýkýlmýþ yüzler toplarým dergahýmda unutulmuþ hayatlar biriktiririm ayýramam dostumu,düþmanýmý senden sonra ben Mevlana deðilim... Þems olamazsýn kapýmda
sen bir süveydasýn kureyþ yüzlü çocuklar getirme bana býrak uzaktan seveyim seni demir perdeler ardýndaki Vahþi gibi
sen bir süveydasýn býrak kendi halime beni...
AYÞE IÞIK UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.