MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

O EYLÜL ÇOCUKTUM BEN...
(Mustafa Çetiner)

O EYLÜL ÇOCUKTUM BEN...




I

O Eylül çocuktum ben, ceplerim misket dolu
Anlamazdým sað neydi, sol ise neyin solu

Sokaklar bölünmüþtü aklým ermezdi niçin
Ne kavgalar çýkardý bir iki adým için

Bozulmuþtu dostluðun, kardeþliðin dokusu
Her taraf kan lekesi, her yer barut kokusu

Parsellenmiþ okullar, sýnýflar bölüm bölüm
Koridorlarda her gün kol geziyordu ölüm

Her direkte bir afiþ, her duvarda bir yazý
Mahkum firar peþinde, her hücrede bir kazý

O Eylül çocuktum ben, gülücükler saçardým
Bir ses duysam korkudan hemen eve kaçardým

II

Bir gün bizim bahçeye genç bir adam atladý
Ve ardýndan üst üste üç el silah patladý

Ýlk o gün þahit oldum tabancanýn sesine
Kurþunlardan birisi saplandý ensesine

Ve genç bir beden düþtü yapraklar arasýna
Fazla dayanamadý kör kurþun yarasýna

Gözlerimin önünde yitip giden bir candý
O Eylül birçok Ana ayný ateþle yandý

Bu ölümün sebebi gayet açýk ve netti
O kendi Ülkesinde bir sýnýr ihlâl etti

O Eylül çocuktum ben, cepte taþ elde sapan
Sonra öðrendim bizdik Eylül’ü suçlu yapan

25.08.2007

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.