Dün geceden kalmayým...
güneþ gözlerinin rengini almasýn diye
çamurla sývadým üzerini
ruhunu teslim etmiþ yarýnlarýn
__katili oluyorum yavaþ yavaþ...
ve sen bunun anlamýný bilmezsin
günah çýkartmak için aynaya bakmadýkça!
Libasýnda can veren,
gözyaþlarýnýn tarifsiz acýlarý vardýr
masallardaki rüyalarýn son bulduðu zamanlarda
/bal kabaðýna dönüþen yalnýzlýklarýnda/
Derin bir iç çekiþtir ardýndan gelen piþmanlýklar...
yakasý baðrý darmadaðýn olmuþ hayallerin
üzerine düþen kar taneleridir
sol yanýndaki titreme…
Erozyona uðramýþ düþlerin
antik çaðlardan kalma hali gibiyken “aþk”
dipsiz kuyulara attýn…
bu kentin karasý düþtü her yüreðe,
an’lar kan oturmuþ harfler doðurdu…
Aldýðýn her nefeste
dünlerinden kalma artçý sarsýntýlar yaþarken
zifte bulanmýþ mavilere sarýldýn…
mavi kayboldu
sýzýlarýnýn rengi üzerinde kaldý…
Ser"can" Saraca_______________MaviGölge
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.