tez gel nazlý yarim çay içmeye vakit yok... su gibi aktý zaman sona yaklaþtým an ve an tarif edilmeyen duygularýn sýcacýk kucaðýnda... uykulara dalýyorum ben þimdi.
baþýmý okþarken rüzgarýn eli benim için aðlar bulutlar çaðlayanlar benim derdimle gece gündüz söylenir... taþýn kalbi yok ama o da çatlar bu halimizden,
tat acý þerbetlerden utansýn içmeyen dudaklarýn yak ateþi ocaðýmda sönmeden aþkýn alevleri kararmadan gündüzlerimiz bir ýþýkta sen yak gözlerinle son kezde olsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.