SON DALI KIRMA GÜLÜM
Uçup gitmiþ kuþlarý bahçelerin, baðlarýn,
Sen çöllerin Leyla’sý, biz Ferhat’ý daðlarýn.
Gönlümüzden yarýna inci devþireceðiz,
Yýllar var açýlmayan kapýdan gireceðiz.
Ne sevdalar uðruna kýyýlmýþ nice cana,
Yalnýzca dost çehreler el sunmuþlar canana.
Garip kuþlara konuk, son dalý kýrma gülüm,
Bir görsen, ne haldeydi kovulurken bülbülüm !
Beþikte boðazlanan son kýzý anlýyorum,
Son kýzýn gözlerinde her an diriliyorum.
Benim yýrtýcý çakal ! En büyük katil benim !.
Sarayýný baþýna geçirmiþim annemin !
Bir vatana düþtüm ki, vatanda gurbet dedim;
Sular geçti üstümden, bitti kýyamet dedim.
Eksenim kuþatýlý, zaman yaðmurda demli,
Güzellerin yanaðý, Ýstanbul kadar nemli.
Zaman kaynar su oldu diþinde bir güzelin,
Devþirmesine koyuldum saçýlan incilerin.
Bereket yüklü rüzgar çöllere esiyordu,
Elinde an satýrý zamaný kesiyordu...
Omuzunu döverken saçlarý sular gibi,
Ansýzýn dondu zaman, bitmez ukular gibi.
Koyulduðum sularda sahipsiz mercan buldum,
Apaydýnlýk dört yaným, sanki ben Ýstanbul’dum.
Hangi yýldýzdan koptun, nasýl zamandan geldin ?
Ýsa bir tane amma, Meryem kadar güzeldin.
Sen Kleopatra’mýz, sen Saba Melike’miz,
Topuklarýndan öpsün asýrlýk kilimimiz.
Kordelamýz el atsýn saksýdan saçýnýza,
Bizi de ortak edin dünyalýk suçunuza.
Hangi falcýya koþsak, Gerçek olsa dilekler ,
Bilmem; günah iþler mi kardan beyaz melekler ?
Kýrk günlük hatýr için, sun bize kýrýk fincan,
Böyle günahlar için kaç þair vermezdi can ?
Yýkýlsýn saðýr dünya ! Sedana sur olmasýn,
Davetimiz sulara, okyanuslar çýnlasýn !
Çýnlasýn !.. Bu günahý ancak çekermiþ sular,
Kýskansýn sabahýna adaklanmýþ uykular...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.