yakýldý þehir arkamda siyah dumanlar ensemi öpüyor mekanik çýðlýklar atýyor þimdi orman metalik bir kayboluþ öyküsü yazýyor
ben yine seni arýyorum saydam bulutlar ve çok sancýlý rüzgarlarýn eriyik dönencesinde kalakalmýþ gibi seni arýyorum
hangi sular söndürür þimdi beynimdeki tanýmsýz cismi elektrik silmeli oysa ýslak kirpiklerimdeki kimsesizliði yakmalý bir aygýtla iyotlanan tüm talan düþlerimi oysa ben seni arýyorum ve bu yer küre bütün daðlarýmý dýþarý tükürüyor.
yakýldý þehir nehir saçýldý
adam baktý tanrýya gözlerimden kadýn sustu tanrýya dudaklarýmdan içe hükümlü dýþ kapý çocuklarý kendilerine tapýnak edindi kovulmuþ bütün þehirleri. ben de varým dedim çocuklar sevdi bu kimliksizliðimi…
yakýldý bu öykü/ kurþuna dizildi dizkapaklarým çoktan
ama
ben yine seni arýyorum…
RÜZGAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöl gezgini ali tanyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.