Tanıdık mısralar

bizi tanýyan çoktur bu þehirde,
ýssýzlýðýna bakma sen;
öyle çok çocuk var ki aslýnda her birimizin içerisinde!
düþüp de dizini kanatan,
arkadaþýnýn þekerini alýp aðlatan
ve inatlaþan hayatla,
çoktur buralarda bizi tanýyan...

bizi tanýyan çoktur bu virane evde,
essizliðine bakma sen;
öyle çok aný saklý ki her yerinde!
resimleri karyolanýn altýna,
sevdiklerimizi gözyaþlarýmýza sakladýk biz
ve ne varsa bizce deðersiz;
silip attýk bir anda!

bizi tanýyan çoktur buralarda,
hani bir kýz çocuðu görmüþsündür kesin;
aklý havalarda?
yada bir erkek,uzunca boylu;
uçuyor sanýr kendini semalarda!
hani bir kadýna rastlamýþsýndýr elinde bebeði,
koþturuyor amaçsýz ve anlamsýz.
sorsaydýn onlardan birine illa ki söylerlerdi bizi;
çünkü çoktur tanýyan buralarda;
bizi ve bize dair herþeyi...


bizi tanýmayan yoktur kaldýrýmlarda;
çok sarhoþ topladýk çünkü
en yaðmurlu havalarda.
kimi zaman da bizi topladý hayat;
en alkollü akþamlarda!
oysa bir duble keder almýþtým,
cebimde ki son bozukluklarla;
meðer hýz sýnýrýný aþmýþým
küfrederken haksýzlýklara!
iþte bu yüzden bizi tanýmayan yoktur bu sokaklarda
çünkü biz naralarla gireriz en sessiz uykulara.

bizi tanýmayan yoktur sahipsiz aþklarda;
hani sevince delice severiz ya?
ondandýr yürür þanýmýz
en yabancý dudaklarda!
oysa hiçbirini öpmüþlüðümüz yoktur valla!
hani herkes seni anlar da;
sen bir türlü anlayamazsýn ya?
öyle olur kimi zaman
ve bilmezsin aslýnda herkesin seni neden bu kadar tanýdýðýný...

bizi tanýyan çoktur bu köhne dünyada;
bakma böyle acýyla dolu olduðuna!
aslýnda öyle komik ki...
asýl yüzü aynanýn çok çok arkasýnda;
bir çýksa karþýna,
ölürsün gülmekten
ki iþte buna ecel diyorlar buralarda!
hayatýn asýl yüzünü gören önce kendine gülüyor,
sonra da korkusuna geriye bakýp da...
bizi tanýyan çok saçmalýklarda
ve sende tanýdýn artýk bak;
benim izim var alýn yazýnda!
bir kez girdimi birisi hayatýna,
boþuna yýkama benliðini,
nafile oyalanma;
çýkmaz lekesi kolay kolay...
unutsa da o seni sen unutma!
çünkü bir tanýdýk beklersin kalýnca koyu karanlýklarda
ve kimse sahip çýkmaz senin olan acýlara!
oysa elin boþluktadýr
ve biraz sonra;
sende savrulacaksýndýr uzaklara.
iþte uzaklarda bir tanýdýk ararsýn umutsuzca
o zaman lazým gelir bir bildik yüz;
bir ses;týnýsý kalmýþ kulaklarda!

bizi tanýyan çoktur
ve tanýyanlarýn hiçbiri aslýnda yoktur
bu mahþer ortamýnda!
tüm bu anlattýklarým,
tüm gerçeðe çok yakýn yalanlarým;
sarhoþluðundan yüreðimin,
ne olur yargýlama!
hani sorulur ya
inerken tabutun kabrin kucaðýna;
’ nasýl bilirdiniz ey inananlar?’
iyi bilmek lazým gelir;
hayatýnda hiç karþýlaþmamýþ olsan da!




Sosyal Medyada Paylaşın: