hani sensiz yaþar diyorsun
hani bensizde gider bu hayat..
alýþýrsýnýz..
yanýlýyorsun..
Sus annem
senin tek gözyaþýn
benim kalbýmý deler geçer
siler süpürür mutluluðumu
Bu þehirde ýþýk benim gözlerimde parlar
senin varlýðýna emanet oldukca gülüþlerim
solarsa o güler yüzün,
mevsimler deðiþir sonbahar yaslanýr
güç bulamaz, kýþý çaðýrýr gönlüme
üþür,titrerim buz tutar, kayýtsýz kalýrým
býrakýrým savaþýmýmý hayattan..
küserim herþeye..
izin vermem!
Sus annem..
gidecek bu can sana hediyem olsun
yeterki sen koca çýnar mýsali
gölgenden,yaþama baðýndan koparma bizi
sonsuz sevgi dedýklerý bumudur?
yaþamýn içine sýðdýrmakta zorluk çektiðim
kalbimin ana damarý sen
yuvasýný kaybeden bir kuþ olmaktansa
kalbimi yuva yapar,
yýrtar geçerim herþeyi
yaþatýrým senli gerçeði...
[anneme hitaben...anneme sevgilerle...]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.