Sevdamız...

Duygular þehrinden kovulduk bu gün
Umutlar son buldu,Yandý dünyamýz
Bilinmez sokaðýn koðuþlarýnda
Karanlýk bir akþam bitti sevdamýz



Yol aldýk bilinmez karanlýklara
Baþ koyduk buz gibi dert yataklara
Býkýp siyahlardan,çok uzaklara
Hoþcakal demeden gitti sevdamýz



Hayat Karþýsýnda kalmadý seçim
Duygular þehrinde zor oldu geçim
Kayb etmek korkusu olduðu için
Bizi yalanlara itti sevdamýz





Umutsuz gözlerde,sustu yaþ gibi
Hasret ortak oldu arkadaþ gibi
Baharý özleyen göçmen kuþ gibi
Susmuþ mazilere göçtü sevdamýz





Sevmiþiz geceler aðlamak için
Hasret kapýsýna baðlanmak için
Duygu çiçeðine dokunmak için
Ömür bahçemizden geçti sevdamýz




Yoruldu,Duymadý haykýrýþlarý
Bakýp anlamadý kara kýþlarý
Hayýrsýz zann etti,yaþanmýþlarý
Haberdar etmeden sildi sevdamýz




Anýlar yüz tuttu unutulmaya
Diller konuþmadý aþk alnatmaya
Rüzgar kanadýnda uçup semaya
Kendini bulutta gömdü sevdamýz

Sosyal Medyada Paylaşın: