Gül Goncada Çürümüş
Sonsuz yürüyüþlerin, yoksul düþlerindeyim
Ölü duvarlarýn nem tutmayan yüzeylerinde
Hazan çökmüþ ruhuma da
Ömrün fakirliðinde, yosun renkli gözlere aðlýyorum
Ýki damla yaþ süzülürken ellerime
Gül goncada çürümüþ de
Bir vefasýzýn saçlarýnda, daraðacýna çekiliyorum
Yüreðimin ar damarlarýnda yangýn baþlamýþ
Bataklýðýn ortasýna saplanýyorum
Sevdanýn aðýrlýðý çöktükçe üzerime
Sinemdeki ateþinde yanýp, gözlerinde sönüyorum
Avuç içi terlemeler tuz bastýkça yarama
Ölü doðum sancýlarýnda kývranýyorum
Kýzýl saçlarýn düþtükçe üryan gecelerime
Ruhsuzlar mezarýna dalýyorum
Hiç yaþamadýk ya sevgili, hiç yaþayamadýk
Ben buna yanýyorum
Her gece sis çöküyor yalnýzlýmýn üzerine de
Yüreðimdeki aþermeler de kalýyorum
Söylenmemiþ þarkýlar, aðlatýrken gökyüzünü
Ötelerin ötesinde
Âdem’le Havva’ya sarýyorum
Hasretin
Sessizliðe boðarken geçmiþimin karanlýðýný
Hiç yaþamadýk ya ben buna yanýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.