YÂRİN UĞRUNA....

Kör aþk deðsin istemem, nâzenin yüreðine,
Tüm aþklarý biledim, ruhuna âmâdedir.
Kem gözler sürülmesin, gözünün bebeðine,
Bundan gayrý gördüðün, her bakýþ âsudedir..




Ne kadar çakýl taþý, varsa aldým yolundan,
Aþk ile kesik baþý, ömrüne adadým yâr..
Bütün yalan aþklarý, arýndýrdým solundan,
Zehir katýlan aþý, aradým diyar diyar...




Yeni yetme sevdalar, hâlâ ümitvâr bugün,
Ateþ-i aþk zannýyla, güneþi yudumluyor..
Bize cenaze gelen, dört baþý mamur düðün,
Baðrýna bastýrýp da, gülünü solduruyor..




Teninde parýldýyor, yakamozun hâresi,
Seni görmeyen gözler, nûru þemsten biliyor..
Evvel aþklardan miras, yüreðinde yâresi,
Gözün gönle deðende, tek kurþunla siliyor..



Sosyal Medyada Paylaşın: