YELE YAZDIM ÜLKÜMÜ
Bismillahla doðmuþum, çað isyana gebeyken
Ben anamýn rahminde “sýla” yazdým ÜLKÜ’mü.
Kundak diye bayraða sarýlmýþým bebeyken
Seccademin üstüne “çile” yazdým ÜLKÜ’mü.
Türk demiþim ilk önce, doldurmadan yaþýmý
Koca ninem duayla sývazlamýþ baþýmý
”Kürþad” girmiþ rüyama, “Bozkurt” bölmüþ düþümü
Oðuz’ da yirmi dört boy; kola yazdým ÜLKÜ’mü.
Dört yaþýnda bozkurdu çakmýþým parmaðýma
Ýlkokulda “Ata”mý, kazmýþým dimaðýma
Düþlediðim sularý, katmýþým ýrmaðýma
”Sakarya”ya, “Hazar”a, “Nil”e yazdým ÜLKÜ’mü.
On yaþýmda terörün duvarýna siyerek
On dördümde ilk kavga, ‘bayrak inmez’ diyerek
On yedimde aþk ile yaralandý bu yürek
Yârin hilâl kaþýna, deleyazdým ÜLKÜ’mü.
O yârin makamýna “Balým Sultan” demiþim
”Alparslan”ca gönlüme “Selcen” gürüldemiþim
Alnýma yazýlaný doðarken ödemiþim
Aðaçlara, yapraða, dala yazdým ÜLKÜ’mü.
Davama adamýþým gönül denen tek/taþý
“Mevlana”ya dönmüþüm kucaklayýp “Bektaþ”ý
“Atsýz”ýn su içtiði göldeki dilek taþý
Suya, topraða, taþa, çöle yazdým ÜLKÜ’mü.
“Hoca Ahmed Yesevi” deryasýnda debiyim
Ben “Süleyman Özmen”im, bir demir leblebiyim
”Ýmamoðlu Yusuf”un yirmi yaþý gibiyim
Þehitlerin kanýyla dile yazdým ÜLKÜ’mü.
“Ali Bülent Orkan”ým, her dem mehtaba vuran
Kâh “Cengiz Baktemur”um yokluðu kalbe kýran
Kâh “Pehlivanoðlu”yum, kâh Ruhi Kýlýçkýran
Caddelere, bulvara, yola yazdým ÜLKÜ’mü.
Unutursam namerdim ben “Cevdet Karakaþ”ý
“Ahmet Kerse” deyince durmaz gözümün yaþý
Hani “Dursun Önkuzu”m, “Esen/dað”ým daðbaþý
Gözlerimden dökülen sele yazdým ÜLKÜ’mü.
Hani “Selçuk Duracýk” þehitlerin ilbeyi
Gönül tarif edemez “Velican” aða/beyi
Bana miras koydular ülkü denen gayeyi
Ben her gece uyurken yele yazdým ÜLKÜ’mü.
Ben ki Vahapzade’yim; Aytmatovla sözlüyüm,
Ben ki Arif Nihat’ým; Þehriyar’da gizliyim,
Ben ki Abdulvahap’ým; Gavurdaðý gözlüyüm;
Ufkumun surlarýna “kale” yazdým ÜLKÜ’mü.
Kýzýl Elma benizli Gökalp yüzlü beþeri
Umuduma mýhladým Aðam “Dündar Taþer”i
”Seyyid Ahmed Arvasi” sevdamýzýn düþ eri
“Taptuk”un dergahýna köle yazdým ÜLKÜ’mü.
“Gün Sazak”ýn ülküsü, alnýmýza yazýlý
Ellerine eðilip öpsem “Necip Fazýl”ý
Deli gönlüm firari militaným azýlý
Dede Korkut indinde bula/yazdým ÜLKÜ’mü.
“Galip Erdem”, “Akçura” ölür mü hiç, baki’ler
”Dilaver Cebeci”ler, “Yavuz Bülent Bakiler”
”Gaspýralý”lar bize þerbet veren sâkiler
Þerbetledim kanýmla bala yazdým ÜLKÜ’mü.
Bakü’m diye bellerim “Elçibey”in yârini
”Þeyh Þamil”den almýþým gözlerimin ferini
Hazýrlattým Musul’ un, Trablus’un yerini
Turan Coðrafyamdaki ile yazdým ÜLKÜ’mü.
Karakoç izindeyim, Cebeci düþündeyim
Niyazi Yýldýrýmlarýn bin yýldýr peþindeyim,
Çobanoðlu közünde, Reyhan ateþindeyim
Baðlamaya, mýzraba, tele yazdým ÜLKÜ’mü.
Gül dalýydýk çiðnendik, aþk eriydik doðrandýk
Yaðýz ata binmeyi “Mete Han”dan öðrendik
Bozkurt bakýþlýlardýk, çakallardan iðrendik
Anarþiste sed çektim, bela yazdým ÜLKÜ’mü.
Destanlar döktürmüþüm, uluyorken Bozkurdum
Malazgirtle dünyaya ben mührümü vurdurdum
"Devlet"i baba bildim, Ana/dolu özyurdum
"Akþemsettin" döþünde bileyazdým ÜLKÜ’mü"
Âleme nizâm diye, gök/yüzünden kopmuþuz
“Serdengeçti” gönlümle yýldýzlarý kýrpmýþýz
”Baþbuð” Hazretlerinin ellerinden öpmüþüz
O mübarek zatlara kula yazdým ÜLKÜ’mü
“Elif” diye baþladým, “Vav” halinle bende/sin
“Ayýn-Þin-Kaf” gönlüme, yerleþmiþsin, tende/sin
“Mim”e sordum nerdesin, “Haþ”a sordum bende/sin
“Lamelif”te, “Cim”desin, “Dal”a yazdým ÜLKÜ’mü
“Hattab Oðlu Ömer”iz, “Osman”a sevdalýyýz
“Ebabekir”ce Sýddýk, “Þah-ý Merdan Ali”yiz
”Hasan”ýz, “Hüseyin”iz, “PEYGAMBER”in gülüyüz
Çiçeklerin içinde güle yazdým ÜLKÜ’mü
HANÇERÎ’yem ölürsem yazdýðýmý yazsýnlar
Mezarým dokuz ýþýk, hilâl ile çizsinler
Ülkü Ocaklarý’nýn eþiðine kazsýnlar
Bayraðýmýn rengine ala yazdým ÜLKÜ’mü
Þerbetledim kanýmla, bala yazdým ÜLKÜmü
Ben her gece uyurken yele yazdým ÜLKÜ’mü.
#Hançerî | Mayýs ‘11
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.