Yüreðimi sýzlatýrken mýzrap-ýn teli,
Gönlümün feryadý sinemden kopar.
Kalbime ektiðin gülün dikeni,
Ahu zar da yüreðim, baðrýma batar.
Sensiz çarpar kalbim, durmaz çok yorgun.
Dalar gözlerim, yüzüm hep solgun.
Göçer isem Dünya’dan, uzakta dargýn.
Helal etmem hakkýmý, afetmem seni.
Sormayýn kime, niye matemim.
Ýnlesem-de ölsem, göçse bedenim.
Sussun bülbüller, güller solsun ne çýkar.
Batsýn dikeni yüreðime, kanayana kadar.
Kalbime kilit vurdum, kim açar bilmem.
Ömrüm sensiz geçse, ben senden geçmem.
Aþk þarabýndan, son kadehi isrter bu beden.
Gitmem bu Dünya’dan içmeden seni.
Ateþ oldu yaktý,içimi sevdan.
Boþ olan ocaktan duman tütermi.
Aþk acýsýnýn düþtüðü yerden.
Dökülse oluk oluk kan,bu aþk bitermi.
Erdinç sert
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.