RÜŞVETE TABİİ
Anne gibidir bitmek bilmez sevgim, þefkatim
Aslý NerimanK olsa da, beyaz melektir takma ismim
Geceyi gündüze katsam bile, bitmez nöbetlerim
Sabaha karþý iyice artar gamým, kasvetim
Her nöbette ben, evime, çocuklarýma hasretim
Ýnim inim inliyorlar acý çeken hastalar
"Hemþire bi’çare" diye yüzüme bakarlar
Bazýlarýnýn boncuk boncuk ter birikir alýnlarýnda
Bazýlarýnýn umutlarý tükenir nabýzlarýnda
Kimisi son nefesini verir yaný baþýmda
Böyle bir gecede karar vermek imkansýz
Þifa bulsa da yaþlý amca, sorsan derdi amansýz
Ne yapsýn zavallým, yok evi, adresi "mekansýz"
Ömürleri törpülenip azalýrken, borçlarý varissiz
Gözünü dikse de musalla taþýna, bilet verilmez rüþvetsiz
NerimanK 12 MAYIS 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.